شعر مشترک حسین پویا و جمشید پیمان. تحریم کلا نعمته!

 

3 آبان 1396 

حسین پویا: نصیحت به عظما!

ای سیدعلی برجام را ،  یک توطئه اعلام کن

هرکس که امضا کرده است او را بگیر اعدام کن

آتش بزن برجام را، آن رقعه بدنام را

بهر بزرگان حرم، فکر ناهار و شام کن

تحریم کلا نعمته، بهر بزرگان فرصته

یک نعره دیگر بزن، جمعیتو  آرام کن

بعضی از این سردارها، ساز مخالف می زنن

هرکس که زر زر می کنه، به سوریه اعزام کن

در کوزه بنما دوغ را، سردارهای بوق را

انچوچکی دیگر بیاور، باز ما را خام کن

هرکس بچاپد عاقله، حکم امام راحله

یک اختلاسی بهر حفظ بیضه اسلام کن

خود یک شبه عظما شدی، افسوس که رسوا شدی

بازم بیا فتوا بده، باز دشمنو ناکام کن

می گن اوباما رفته و یک فرد دیگر آمده

پیغام داده زر نزن، پرهیز از آن پیغام کن

جمشید پیمان: پاسخ عظما

پویا که با ما دشمنی، بیچاره ما را می کنی

بالا و پائین مرا هر دَم هویدا می کنی

یک لقمه ی نان از گلو، تا می دهم پائین،رسی

طنز به زهر آلوده ات، در حنجرم جا می کنی

داری به من نخ می دهی،برعکسِ ادوار دگر

آهسته داری لطفکی، در حقّ عظما می کنی

باری پیام تازه ات،اندرز بی اندازه ات

بُرد از دلم قدری ز غم ،الحق که غوغا می کنی

برجام بد فرجام را، این نانجیب شیخ حسن

یک شب به دستم داد و گفت: عظما ،مدارا می کنی!

گفتا زنی انگشت خود، گر زیر کاغذ، سید علی

دور از خودت با این عمل، دفع بلایا می کنی

انگشت خود را چون زدم، خندید و گفتا سر بکش

گفتم ننوشم جام زهر، گفتا که بیجا می کنی

آهسته آهسته بُرَم، انگشتِ سبّابه ی حسن

زآن پس به دارش می کشم، آنگه تماشا می کنی

پویا،ولی آتش زدن ،در رقعه ی لوش و لجن

ناممکن است اینک دگر، بیهوده سودا می کنی

این نسخه چون پیچیده شد،بر ریش عظما ر......ده شد

در گوش من گفته ترامپ: بیخود تقلّا می کنی

خوش بود عجب دورانِ ما،با جان کِری با اوُباما نامی از آنها می بَری، غرقم به رؤیا می کنی پویا،خلاصه می کنم، اوضاع ما خیلی خیطه!! تیر خلاصت را بزن، این پا و آن پا می کنی؟