حسین پویا
23 مرداد 96
اندر حکایت وعده های روحانی در فعالیتهای انتخابی و بعد از
انتخاب شدن، نا امید کردن اصلاح طلبها ها ها! با کمال پررویی.
ماهرانه چاخان بود، وعده های روحانی
شادی و طرب می ریخت، از صدای روحانی
مثل دلقکی ماهر، می قِرید و می رقصید
گرچه بسته بود "عاقا"، دست و پای روحانی
هرکجا سخن می گفت، صحبت از تحول بود
خالی بستن آسان است از برای روحانی
با چاخانِ اصلاحات، شد تنور "عاقا" داغ
بهره می برد "عاقا"، از عبای روحانی
بُرده توی کابینه، قاتلان مردم را
انتظار هم این بود از "عاقا"ی روحانی
دولتی به این زشتی، مایه مباحات! است
احمدی نژادی شد، محتوای روحانی
گرچه در سخن گفتن، از سپاه بد می گفت
می رسد ز سرداران، قند و چای روحانی
هرکه پیش از او آمد، اشتهاش عالی! بود
هان مکن تعجب از، اشتهای روحانی
ملتی که خون خورده، از جفای آخوندا
زخم او شده تازه، از جفای روحانی
این چنین نمی ماند، این زمانه ای پویا
در میاورد ملت، خود بابای روحانی
سرنگونی ملا، روز شادی مردم
شیون و فغان باشد، در سرای روحانی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر